Kryzys stanowi percepcję lub doświadczanie przez daną osobę sytuacji, która przekracza indywidualne zasoby i umiejętności radzenia sobie. Do momentu ulgi, stan ten może prowadzić do poważnych zaburzeń w sferze afektywnej, behawioralnej i poznawczej oraz stanowić zagrożenie życia lub szkodzić zdrowiu danej osoby lub innych osób (James, Gilliland, 2013 za: za James 2016).

W zasadzie każdy człowiek w trakcie życia doświadcza różnych kryzysów. Sposób ich przeżywania zależy od wielu czynników (również osobowościowych i temperamentalnych) oraz od stopnia ich nasilenia. Nie każdy kryzys będzie wymagał wsparcia interwencyjnego. 

W sytuacji, w której osoba w obliczu kryzysu (czyli nagłej sytuacji, która przekracza możliwości i zasoby do radzenia sobie), warto skontaktować się z interwentem kryzysowym, który udzieli wsparcia w sytuacjach:

• Odczuwania intensywnych emocji (lęk, strach, silny niepokój, poczucie żalu, rozpacz, złość, poczucie winy, poczucie bezradności i beznadziejności), 
• Niezdolności do podejmowania typowych aktywności, podejmowaniu decyzji, zniekształceniu percepcji, 
• Trudności w rozwiązywaniu problemów. 

Interwent kryzysowy udziela wsparcia nie tylko na płaszczyźnie psychologicznej, ale pomoże zorganizować niezbędną w danej sytuacji pomoc (założy niebieską kartę dla ofiar przemocy domowej, pokieruje gdzie skorzystać ze wsparcia: prawnego, medycznego, socjalnego). 

Interwent kryzysowy najczęściej pracuje na miejscu zdarzenia lub w domu osoby, która potrzebuje tego typu wsparcia. 

Warto dodać, że większość psychologów pracujących w szpitalach somatycznych wspiera pacjentów w kryzysie utraty zdrowia. Także oni wykonują pracę interwentów kryzysowych. 

Najczęściej jednak interwentów kryzysowych można spotkać w Ośrodkach Interwencji Kryzysowej. We Wrocławiu tego typu placówka funkcjonuje przy Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej.